سلام، خسته نباشید.
خدای من اینقدر احساس ناراحتی و خردشدگی می کنم که حد نداره! اما فکر میکنم حداقل شهامت گفتنش توی سایت رو دارم تا کسایی که همچین تجربه ای دارند شاید بتونند کمکم کنند.
من دختری 24 ساله هستم. و خیلی هم مغرور هستم، البته در مورد پسرا! تا 10 روز پیش با هیچ پسری دوست نبودم. و هر کسی هم تا به حال پیشنهادی داده بود تا به حال رد کرده بودم. 10 روز پیش توی اینترنت با یک پسر 25 ساله آشنا شدم و نمیدونم چرا به سرم زد که باهاش بیشتر آشنا بشم. ازش خواستم که عکسی از خودش برام بفرسته. ازش بدم نیومد. ارتباط ما بعد از چند روز تلفنی شد! اما رسمی از طرف من. باهم توافق کردیم که به صورت حضوری و گذرا توی خیابون همدیگه رو ببینیم! تا اگه از هم خوشمون نیومد تمومش کنیم. در کل پسر منطقی و خوبی بود. امروز بالاخره این اتفاق افتاد. میدونید چی شد؟؟؟ من از اون خوشم اومد اما اون نه!!!!!!!! حتی فکرش رو هم نمی کردم!!! واقعا احساس خردشدگی شدیدی دارم. یعنی اصلا نمیدونم با این احساسم چطور برخورد کنم. الان میفهمم پسرا وقتی از یک دختری جواب رد می شنوند چه احساسی بهشون دست میده! یاد همه اونایی که بهشون جواب رد دادم می افتم!! اما میدونید به نظر من حس خردشدگی ای که یک دختر تو این زمینه بهش دست میده صد برابر یک پسر هست. از کارشناسان محترم میخوام که منو راهنمایی کنند احساس می کنم که شان خودم رو آوردم پایین! ای کاش اصلا بهش اجازه نمیدادم باهام بیشتر آشنا بشه! واقعا این حس خردشدگی داره مثل خوره وجودم رو میخوره. غرورم هم بهم اجازه گریه کردن نمیده! خودم دستی دستی یه خاطره فوق العاده بد برای خودم درست کردم! دارم دیونه میشم!
علاقه مندی ها (Bookmarks)