قطع نکردن رابطه و ترس از تنهایی

[m0341]

سلام دوستان توی تاپیک قبلیم در مورد این که با یه دختر ارتباط دارم براتون گفتم و گفتم که رفتارش نسبت بهم سرد شده.
دیدم اون تاپیک شلوغ شده گفتم یه تاپیک جدید بزنم در مورد مشکلم( که این تاپیک زیاد به مسئله قبلی ربط نداره بیشتر در مورد خودم هست)
...............................................
دوستان بخدا نمی دونم چیکار کنم خسته شدم از خودم از زندگیم همش می خوام رابطه رو با دختری که الان باهاش هستم بهم بزنم اما نمی تونم فکر این که بعد این رابطه تنها می شم دیوونم می کنه از تنهایی وحشت دارم به یه یار و یه همزبون نیاز دارم کسی که همیشه کنارم باشه پا به پام بیاد به ازدواجم خیلی فکر کردم ولی واقعا شریط ازدواج رو ندارم.
نگید سرت رو به یه چیز گرم کن که می دونم فایده نداره اخه تا حالا کاری نبوده من نکرده باشم ولی هیچ فایده ای نداشته. کل امیدم رو به زندگی و دانشگاه از دست دادم شاید باورتون نشه تنها ارزوی که الان دارم اینه که بمیرم.
اینقدر بقض دارم که دلم می خواد روی شونه کسی که درکم کنه از شب تا صبح گریه کنم.
بخدا این روزا مثل روانی ها شدم با این که کنار بخاری هستم و پتو روی تنم هست ولی می لرزم تپش قلب گرفتم و بعضی اوقات قفسه سینه ام درد می گیره.موهای سرم داره سفید می شه با این که 20 سالم هست
فقط خواهشا این تاپیک رو نبندید

[reza 12]

یه جوری میگی تنهام که من اصن یه پسر جوون تو منطقه ی دور افتاده ی کویر تو یه اتاق خشتی تصور کردم که سالهاست بی کس داره اونجا زندگی میکنه!!
بعدشم که میگی به من نگین با کار دیگه خودمو سرگرم کنم!!تو دوس داری اینجا چی بشنوی؟اول اینو مشخص کن!!قرار نیس قبل از شروع یه کاری تصور کنی که قراره چه اتفاقی بیفته و بعدش بگی من نمیتونم!!باید واقعا بخوای که از این حالت بیای بیرون!!
اگرم واقعا میبینی مشکلات جدیه(همون چیزایی که تو پست آخر تاپیک قبل نوشتی)برو پیش یه روانپزشک که خیلی خیلی واجبه حتی از غذا خوردنت

[m0341]

یه جوری میگی تنهام که من اصن یه پسر جوون تو منطقه ی دور افتاده ی کویر تو یه اتاق خشتی تصور کردم که سالهاست بی کس داره اونجا زندگی میکنه!!
بعدشم که میگی به من نگین با کار دیگه خودمو سرگرم کنم!!تو دوس داری اینجا چی بشنوی؟اول اینو مشخص کن!!قرار نیس قبل از شروع یه کاری تصور کنی که قراره چه اتفاقی بیفته و بعدش بگی من نمیتونم!!باید واقعا بخوای که از این حالت بیای بیرون!!
اگرم واقعا میبینی مشکلات جدیه(همون چیزایی که تو پست آخر تاپیک قبل نوشتی)برو پیش یه روانپزشک که خیلی خیلی واجبه حتی از غذا خوردنت

برم پیش روانپزشک چی بگم؟
بگم یه یار و یه همزبون می خوام کسی که همیشه کنارم باشه؟
بگم از تنهایی غم باد گرفتم و هر شب کلی خدارو به عالم و ادم قصم می دم که فردا چشمام باز نشه؟
هی چی می گی دادش من

[kamr]

متاسفانه حال نگران کننده ایه. با سن کمی که شما دارین و نداشتن شرایط ازدواج نمیدونم چه راهکاری باید بهتون بدم. ولی خوبه خودتون رو

با ورزش و کارای گردهی سرگرم کنید که زیاد این تنهایی اذیتتون نکنه تا این برهه زمانی از سنتون رو پشت سر بذارید.

شما به بلوغ زودرس رسیدید که فقط با ازدواج مشکلتون حل میشه. حستون رو با خانواده اتون رو میان بذارید تا اگه تونستن براتون کاری بکنن.

[kamr]

چرا این کمبودت و نیازتو از خانواده ات شروع نمیکنی مگه آدم باید ازدواج کنه و به زنش محبت کنه و از اون محبت ببینه که راضی شه . خب

از خانوادهات مخصوصا از مادرت شروع کن. محبتتو الان که مجردی نثار مادرت کن و بذار اونم بهت بیشتر از قبل محبت کنه که از محبت ارضا

شی. هر وقت هم شرایط ازدواجت فراهم شروع در اویلین فرصت اقدام کن. اگه واقعا از ته دل بخوای ازدواج کنی و از خدا بخوای خدا خودش

شرایطش رو هم جور میکنه برات. فقط دنبال دختری باش که واقعا زن زندگی باشه.

[m0341]

چرا این کمبودت و نیازتو از خانواده ات شروع نمیکنی مگه آدم باید ازدواج کنه و به زنش محبت کنه و از اون محبت ببینه که راضی شه . خب

از خانوادهات مخصوصا از مادرت شروع کن. محبتتو الان که مجردی نثار مادرت کن و بذار اونم بهت بیشتر از قبل محبت کنه که از محبت ارضا

شی. هر وقت هم شرایط ازدواجت فراهم شروع در اویلین فرصت اقدام کن. اگه واقعا از ته دل بخوای ازدواج کنی و از خدا بخوای خدا خودش

شرایطش رو هم جور میکنه برات. فقط دنبال دختری باش که واقعا زن زندگی باشه.

دوست عزیز شاید باورت نشه ولی به خانواده هم خیلی محبت می کنم اصلا توی خانواده همیشه شوخ تبم و همه از رفتارم راضی هستن.
فقط نمی دونم چرا چند روزی هست یا بهتره بگم چند ماهی هست اروم و قرار ندارم همش می خوام یکی باشه که 24 ساعت باهاش باشم یکی که امید زندگیم باشه یکی که مثل خودم عاشق باشه خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی واقعا شرایطش رو ندارم.
نمی دونم درک می کنید حالم رو یا نه ولی یه احساس تنهایی عجیب دارم احساسی که فکر می کنم با ازدواج کردن برطرف می شه اونم با کسی که دوسش داشته باشم

- - - Updated - - -

دوست دارم یکی کنارم باشه که زندگیم رو به پاش بریزم.دوسش داشته باشم و اونم صادقانه دوسم داشته باشه

[ستیلا]

خودتون دارید میگید شرایط ازدواج رو ندارید اونوقت نشستیدید دست گذاشتیدید روی دست که چی بشه.خوب تلاش کنید اگه دانشجو هستن زودتر دانشگاه هتون رو تموم کنید برید سربازی و یه شغلی پیدا کنید .اینکه احساس تنهایی میکنید قابل درک هست اما باید بخواید که عوض بشید.شما الان درگیر یه رابطه احساسی بودید که براتون مثل یه یه داروی ارامش بخش چند ساعته بوده نه اینکه درمان بشید.کاملا از چنین روابطی دوری کنید که نه تنها درمان نیست بلکه بدتر هم خواهید شد .با دوستان هم جنستون برید گردش .با خانواده رابطتتون رو بیشتر کنید ورزش کنیدو هر راهی که سرگرم بشید.هروقت هم احساس تنهایی کردید با خدا راز و نیاز کنید و از خدا بخواید بهتون کمک کنه تا زودتر شرایطتتون اماده بشه و خودتون نیز براش تلاش کنید.از امروز به بعد به خودتون قول بدید و این حس رو کنار بذارید .

[m0341]

خودتون دارید میگید شرایط ازدواج رو ندارید اونوقت نشستیدید دست گذاشتیدید روی دست که چی بشه.خوب تلاش کنید اگه دانشجو هستن زودتر دانشگاه هتون رو تموم کنید برید سربازی و یه شغلی پیدا کنید .اینکه احساس تنهایی میکنید قابل درک هست اما باید بخواید که عوض بشید.شما الان درگیر یه رابطه احساسی بودید که براتون مثل یه یه داروی ارامش بخش چند ساعته بوده نه اینکه درمان بشید.کاملا از چنین روابطی دوری کنید که نه تنها درمان نیست بلکه بدتر هم خواهید شد .با دوستان هم جنستون برید گردش .با خانواده رابطتتون رو بیشتر کنید ورزش کنیدو هر راهی که سرگرم بشید.هروقت هم احساس تنهایی کردید با خدا راز و نیاز کنید و از خدا بخواید بهتون کمک کنه تا زودتر شرایطتتون اماده بشه و خودتون نیز براش تلاش کنید.از امروز به بعد به خودتون قول بدید و این حس رو کنار بذارید .

دانشگاه رو یک ترم دیگه تموم می کنم سربازی هم معاف شدم.
فقط یه جنس مخالف هست که می تونه منو اروم کنه مگرنه نمی دونم ممکنه چه بلایی سر خودم بیارم

- - - Updated - - -

متاسفانه حال نگران کننده ایه. با سن کمی که شما دارین و نداشتن شرایط ازدواج نمیدونم چه راهکاری باید بهتون بدم. ولی خوبه خودتون رو

با ورزش و کارای گردهی سرگرم کنید که زیاد این تنهایی اذیتتون نکنه تا این برهه زمانی از سنتون رو پشت سر بذارید.

شما به بلوغ زودرس رسیدید که فقط با ازدواج مشکلتون حل میشه. حستون رو با خانواده اتون رو میان بذارید تا اگه تونستن براتون کاری بکنن.

داداش کارهای گروهی هم زیاد انجام می دم ولی بی فایده هست.
ققط یه جنس مخالف هست که می تونه ارومم کنه چون روز به روز دارم بدتر و بدتر می شم می ترسم اخرش کارم به تیمارستان بکشه.

[ستیلا]

دانشگاه رو یک ترم دیگه تموم می کنم سربازی هم معاف شدم.
فقط یه جنس مخالف هست که می تونه منو اروم کنه مگرنه نمی دونم ممکنه چه بلایی سر خودم بیارم

- - - Updated - - -


داداش کارهای گروهی هم زیاد انجام می دم ولی بی فایده هست.
ققط یه جنس مخالف هست که می تونه ارومم کنه چون روز به روز دارم بدتر و بدتر می شم می ترسم اخرش کارم به تیمارستان بکشه.

من فکر میکنم شما حتی اگه شرایطتتون در حال حاضر برای ازدواج اماده بشه هنوز به بلوغ فکری لازم برای اداره کردن یه زندگی نرسیدید.این نیاز تنهایی و نیاز به ازدواجتون قابل درک هست اما اینکه دارید خودتون رو به خاطر یه رابطه نابود میکنید به نظر من نشان از عدم بلوغ فکری شما هست.چند سال دیگه که بزرگتر شدید تازه متوجه میشید که ای دل غافل چقدر اون موقع که بیست سالتون بود فکر میکردید خیلی مشکلتون بزرگ هست.اما تنها کسی که متیونه بهتون کمک کنه خود شما هستید.رابطتتون هم کامل با اون خانم قطع کنید .

[kamr]

داداش

من داداش نیستم آبجی ام.