از پدر و مادرم بدم میاد ، چطور به عروس آینده شون این موضوع رو بفهمونم ؟

[omid65]

من از پدرم بدم میاد و حتی از مادرم.
متنفرم ازشون.
خیلی بدی ها به من و بقیه بچه ها کرده .
سنشون البته بالاست ، به اسم دین و قران ماها رو خیلی اذیت کردن.

فکرشون قدیمیه .
من خسته شدم از این تفکرات قدیمی اشتباه .
وقتی خانواده های دوستام رو می بینم که چقدر پدر و مادر روشنفکر و با محبتی دارند واقعا حسودیم میشه بهشون .

تنها نتیجه ایی که گرفتم اینه که هر چه زودتر از این خونه برم و خودم رو از اینجا دور کنم .

ذره ایی وابستگی بهشون ندارم.

اینقدر بهمون بدی کردن که کارم به روانشناس کشیده بود ، اون هم بهم گفت باید خودت رو ازشون دور نگه داری .
روانشناسه میگفت ، تو (یعنی من ) رشد کردی ولی پدرت نکرده ، چه توقعی داری از اون ؟

موضوعات متعددی بود که ما رو رنج داده ، نمی خوام موضوع رو بسط بدم .
همه افراد خانواده و فامیل به من و خواهر و برادرام حق میدن . حتی روانشناسم .

حالا

اما الان دیگه موقع ازدواجم رسیده ، دارم حرکتهایی انجام میدم ، البته هنوز دختره رو ندیدم .
من نمی تونم مثه بقیه خانواده ها ، هر روز یا هر هفته خونه بابا و مامانم باشم .
من می خوام سالی یه بار یا سالی دو بار بهشون سر بزنم و شاید به همین مقدار هم دعوتشون کنم خونم ، دوری و دوستی.
البته روابط با خواهر و برادرام رو نزدیکتر و گسترده تر میخوام .

اما سوال اصلی اینه که :
عروس جدید خانواده رو چطور از این موضوع مطلع کنم ؟
چطور بفهمونم بهش که من همچین پدر و مادری دارم و میخوام ازشون دور شم ؟
میتونه با این موضوع مخالفت کنه؟

ضمناً هنوز کیسی در کار نیست .
توجه : هرگونه صحبت در مورد احترام به پدر و مادر و قدر دان بودن نسبت به اونها ، ممنوع!

[taraneh89]

سلام
من نمیدونم تو چرا انقدر صورت مساله برای ازدواجت طرح میکنی؟؟
اصلا نباید اختلافاتتو به همسر آینده ات بگی!
مطمئن باش قبل از عقد و تو دوران شناخت اگه بگی به عنوان یه امتیاز منفی برات حساب میکنن و اگر به ازدواج هم برسید تبعاتش بعد از ازدواج برات زیاده
بعد ازدواج میتونی رفت و آمدتو کم کنی ولی اینکه بگی بهت بدی کردن و ازشون بدت میاد و.... به ضرر خودته
تو این مساله باید احساسات رو بذاری کنار و منطقی و باسیاست رفتار کنی
بیشتر از یک ساله که تصمیم داری بری خواستگاری!چرا انقدر اما و اگر میاری؟!برو خواستگاری و اولین قدمو بردار و به خدا توکل کن
سعی کن تاثیر احساسات تو حرف ها و تصمیم هاتو به صفر برسونی و رفتارات منطقی و سنجیده باشه تا آینده ات کنار همسرت تلخ نشه
موفق باشی

[فکور]

آقا امید

سلام

به چه چیزهایی فکر میکنی!!!!!!!!!

حالا اصل کارو انجام بده بعد ببین چی دلت میخواد

آدما خصوصا مردا تازه بعد ازدواج به پدر مادرشون متعهد و علاقمند میشن قبلش میگن که ما وابسته نیستیم و ...

من توی شهری که اهلش هستم (البته نیمه نصفه) خیلی حس بدی به مردمش داشتم احساس میکردم اصلا دوستشون ندارم و خرم آن روز کزین منزل ویران بروم

حتی وابستگیم به خانوادم هم نمیتونست منو به حضور در اون شهر علاقمند کنه آدماش به نظرم زیادی منفعت طلب،زیرآب زن و بی معرفت میومدن

بعدا برای ارشد رفتم دانشگاه تهران دکترا هم همونجا

به خاطر فشردگی درسها خیلی کم میرفتم شهرم شاید سه ماه یکبار یا دیرتر باورت میشه کسی با لهجه آدمای شهرمو که میدیدم انگار بال درمی آوردم کلی روحیه ام عوض میشد تازه فهمیدم اشتباه میکردم. من اونا رو با تمام خصوصیاتشون دوست داشتم و خودم نمیدونستم

شما هم هر وقت ازدواج کردی و حست رو به اونا دیدی تصمیم بگیر چه رفتاری کنی فقط مطمئنا حتی با کم کردن روابط احترام رو فراموش نمیکنی

بعضی روانشناسها هم یه چیزایی میگن طرف راضی بشه و مشتری بشه

آدم حتی اگه با یه آدم رشد نیافته و نا متمدن هم طرف باشه اگه اون شخص پدر مادرش باشن حداقلش اینه که حس ترحم داره بهشون نه حس تنفر

مطمئنا بعد ازدواج و دوری حس شما از تنفر به ترحم تغییر میکنه و اونوقت به خاطر ترحم هم که شده رفت و آمدت رو قطع نمیکنی

ضمنا لازم نیست چیزی به همسرت بگی معمولا آدما اعتراض به نرفتن به خونه فامیل همسر نمیکنن مگر اینکه خود همسرشون اصرار داشته باشه اگه همسر نخواد اونا هم اعتراض نمیکنن

[شیدا.]

اصلا نگو.

اولا لزومی نداره گفته بشه. حرفی که مشکلی را از شما حل نمی کنه نزنید. ایشون که نمی خواد و نمی تونه این رابطه را اصلاح کنه، چرا بدونه؟
ثانیا حتی اگـــــــــــــــــــــر حق با شما باشه، عروس خانم حس بدی به شما پیدا می کنه.
ثالثا این موضوع در دعواها و آشتی ها توی سرتون کوبیده خواهد شد.
رابعا حرف فکور جان را جدی بگیر. دور که بشی، تازه می بینی چقد دوستشون داشتی و داری.

قبلا می گفتن دو نسل متفاوت مثل والدین و فرزند
الان می گن افرادی با فاصله سنی 5 سال مثل دو نسل متفاوت می مونند. چون سرعت تغییر و تحول در جهان خیلی بیشتر از قبل است.
یعنی حتی دو خواهر و برادر با فاصله سنی 5 سال ممکنه خیلی تفاوتها با هم داشته باشند چون در دو دنیای متفاوت رشد و زندگی می کنند.

چند سال دیگه دو نسل متفاوت فاصله شون به کمتر از سال هم می رسه.
بترس از اون روز که اصلا زبون بچه ات را نفهمی و یاد مشکلاتت با پدر و مادرت بیفتی.

نمی گم همه اش، اما بخشیش را بهشون حق بده.

راستی صدام از جای گرم بلند نمی شه ها! یوقت فکر نکنی ...

- - - Updated - - -

یادم رفت بگم، به قول ترانه یکساله ما را گذاشتی سرکار، هی می گی ازدواج کنم.
یه تاپیک بالا اومده بود نوشتی بودی لاغرم و ... دیدم اووووووووووو این آقا امید کی تا حالاست می خواد به زندگیش سروسامون بده. بجنب دیگه. کشتی ما رو.

آواتارتم عوض کنی بد نیست.
عکس دختر گذاشتی واسه پسر، آدم اشتباه می گیره.

[بهار.زندگی]

خدای من...امید تو دچار یه مشکل جدی شدی.

مشکل وسواس ازدواج.تا حلش نکنی به هیچ جا نمیرسی.این وسواس و اما و اگرها داره فلجت میکنه خودت خبر نداری.با این وضع بعد ازدواجتم آرامش نخواهی داشت.چون هر لحظه یه موضوع پیدا میکنی و بهش فکر میکنی و به ازدواجت شک میکنی.با این وضعیتت هیچ وقت با همسرتم به آرامش نمیرسی قطعاً.

ذهنتو کنترل کن...ذهنتو کنترل کن...ذهنتو کنترل کن.

وسواس تو مثه نمازگزاریه که مدام به نمازش شک میکنه.لباسم پاکه؟روبه قبله هستم؟وضو دارم؟نیت کردم؟این آیه رو درست خوندم؟و...این وسواس مکرر نتیجش ترک نمازه.

حواستو جمع کن.تو واقعاً میتونی راحتتر زندگی کنی و مسائلتو حل کنی.

موفق باشی

[omid65]

خب باشه نمی گم بهش.

خب بهار بالاخره همه مشکل دارند و من هم یکی از بیشترین موضوعاتی که فکر منو مشغول می کنه همین پدر و مادرمه .
از طرفی میخواستم همسر آینده ام رازدار من باشه ، به خاطر همین پرسیدم .

چه می دونم شایدم وسواس فکری گرفتم .

- - - Updated - - -

راستی بهار میشه به اون تاپیکم که در مورد ملاکها هست سر بزنی و یه کمکی بکنی ؟
شرمنده ها .
از دست این وسواس!

[شیدا.]

امید چون این موضوع را زیاد دیدم و شنیدم بهت می گم.

همیشه یادت باشه

جز راست نباید گفت
هر راست نشاید گفت

اگر چیزی پیش اومد و لازم بود راستش را بگو. اما نشین سیر تا پیاز زندگیت را برای همسرت بگو.
تجربه ثابت کرده که اشتباه است. روی رابطه تون تاثیر بدی می ذاره.

اون چیزی را که دیگران از گفته ها و خاطرات ما می شنون و درک می کنند، با اون چیزی که توی ذهن ماست و برما گذشته کاملا متفاوته.
گفتن مشکلات کودکی و نوجوانیت به همسرت هیچ فایده ای نداره که ضرر هم داره.
لطفا دوستی و نزدیک بودن با همسر را اینطوری تعبیر نکن.
مشاوره ازدواج هم بری همین را بهت می گه.


معمولا کسانی که توی خانواده دوست و همدم نزدیک ندارند یا فکر می کنند از نظر عاطفی به اندازه کافی بهشون توجه نشده، این اشتباه را می کنند که در این زمینه ها با همسرشون درد دل می کنند. همین می شه باعث اختلافات و مشکلات بعدیتون.

تو یکسال و نیمه تو این سایت هستی پس چیکار می کنی؟
این همه مشکلات زوجهای جوون در این زمینه هست، باز می گی بشه رازدارم؟

[omid65]

راستی شیدا ، ترانه ، میدوونم یه ساله که میخوام برم خواستگاری .
اما واقعا یه پروسه بلندمدته .
فقط دعا کنین!
من که از خدامه .
هر چه زودتر بهتر. ولی عاقلانه .

- - - Updated - - -

شیدا
الان پست جدیدت رو دیدم .
واقعا نمی دونستم .
خب من بالاخره توی این سایت یه چیزهایی رو می خونم که ملکه ذهنم میشه .
ولی خب به این موضوع از این جهت نگاه نکرده بودم .
و پست بالایی ات برام خیلی ارزش داره .

نمی دونستم.

[شیدا.]

می دونی زنها دوست دارند مردشون خیلی قوی باشه، خیلی محکم باشه،
حتی زنهای دنیای مدرن هم توی ذاتشون این تکیه گاه بودن مرد براشون مهمه.
زن اینطور آفریده شده.

اگه از مشکلاتت با خانواده ات بگی، بغیر از مسایلی که ممکنه بعدها ایجاد کنه و بحث ها و حرفهایی که پیش می آره،
توی ذهن همسر ندانسته ضعیف می شی.
حتی اگر خودش متوجه نباشه یا نخواد قبول کنه، اما ناخودآگاهش تو را ضعیف می بینه.
بعد اذیت می شه از این که مردش اونقد که باید محکم نیست. بزرگ نیست. ( می بینی بعضی خانمها تاپیک می زنند که پدرشوهرم به شوهرم دستور می ده یا سرش داد زد یا مثلا مادرش فلان تصمیم را برای ما گرفت ... شکایت زن از اینه که شوهرش توی ذهنش خراب شده. دلش می خواد همه دنیا به شوهرش احترام بذارن. نمی تونه قبول کنه که کسی سر شوهرش داد زده، حتی اگر اون کس پدرشوهرش باشه )

میشه یکی از عوامل ناسازگاری. راضی نبودن از ازدواجش، کوچیک دیدن و سبک شدن تکیه گاهش ...

[میشل]

ای بابا...

با چه ذوقی تاپیکو باز کردم...

فکر کردم......

یادمه تاپیک شما جزء اولین تاپیکایی بود که جواب دادم... در مورد همین خانوم هم بود... حالا تازه می گی دارم یه حرکتایی انجام می دم ولی هنوز ندیدمش؟ میشه بپرسم چه حرکتایی؟

دلم می خواست بگم: "اگه قبل از خواستگاری یه تاپیک دیگه بزنی، من می دونم و تو" ولی خب بهتره نگم... اونقدرا هم صمیمی نیستیم! :p

ولی اون طفلک هلاک شد اینقدر در موردت خیالبافی کرد!!!

تازه فکر کردی همون اولین خواستگاری ای که بری، اوکی می شه؟ اونقدر باید نه بشنوی... تا برسی به اونی که منتظرته...

واقعا لازم نیست از الان همه مشکلاتی که "ممکنه" تا آخر زندگی مشترک برات پیش بیادو حل کنی...

إ... چه جالب... خیلی نیاز داشتم یکی همین جمله آخرو به خودم بگه... نصیحت کردن هم خوبه هااا... بعضی وقتا آدم خودش حرفای خودشو می شنوه، یه چیزایی یاد می گیره...

آقا بالاخره که ما منتظریم... فقط منو برای عروسی خبر کنیداا... جا نمونماااا