دلسردم..دلسرد

[saboorjoon]

سلام دوستان..من صبورم .. 33 سالمه و 9 ساله که ازدواج کردم..و یک دختر 7 ساله دارم.. من الان دانشجوی مقطع دکترا هستم در اروپا و همراه همسر و فرزندم.. من و همسرم همکار بودیم که ازدواج کردیم..یکسال طول کشید که من جواب مثبت بدم.. توی این یکسال هم رابطه دوستی نداشتیم ... من ابتدا جواب منفی دادم ..و با هم صحبت نمیکردیم تا اینکه دوباره مطرح شد و قبول کردم..بدون عشق... ولی چون در شرایط بدی بودم (پدر و مادرم فوت کرده بودند) و 1 برادر کوچکتر داشتم که زندگی رو بهم تنگ کرده بود و همین شرایط مجبور به ازدواجم کرد... خلاصه اوایل ازدواج بود که فهمیدم همون یکسالی که همسرم میگفت منتظر جوای مثبت من بوده با منشی ش رابطه .. داشته .. خیلی ناراحت شدم و میخواستم جدا بشم..ولی اون میگفت که اینا مال قبل ازدواج بوده... وتوی این مدت بعدش خیلی مرد متینی بوده و خطای این مدلی نداشته... ولی از همون موقع از چشمم افتاده ..نمیتونم بهش محبت کنم...
از طرفی هم چند وقتیه که استادم بهم ابراز علاقه میکنه ایرانی نیست و 2 تا بچه داره ... کلی ذهنمو درگیر کرده و یک جورایی بهش علاقه مند شدم... نمیدونم چه کنم !!
این روزها همش تو خونه دعوا داریم ..به خاطر همه چی ..درس خوندن دخترم و بی توجه ایش تو خونه ... همش به کار فکر میکنه ..وقتی هم میاد خونه ..پای اینترنته..خسته م خسته چه کنم ؟؟؟

[سنجاب بازیگوش]

سلام صبور جان .. من خیلی کوچیک تر اونم که بخوام چیزی بگم

ولی الان شما یه دختر 7 ساله دارین که نیاز به محیطی پر محبت داره .. نمی تونم درک کنم وضعیت شما رو .. ولی شما سعی کم از گناه ایشون گذشت کنی و با یه سری روش ها شادی رو هم به خودت هم به خانوادت برگردونی .. چون به نظر من این بیشتر وظیفه ی یه زنه .. اون استادم که بهتون ابراز علاقه می کنند حتما مشکلات خودشون رو به همراه میارن .. به این استاد فکر نکنید تمام انرژی خودتونو رو این موضوع بزارید که زندگیتون سامان بدین

براتون ارزوی موفقیت می کنم ..

[saboorjoon]

مرسی عزیزم... خودم که میشینم منطقی فکر میکنم ..همش عذاب وجدان دارم که دخترم باید توی محیط آروم باشه ..اما مدتهاست دیگه گرمی و شور زندگی رو ندارم احساس میکنم دارم حروم میشم...راه برگشت هم ندارم
..راستش من توی یک شهری زندگی میکنم و محل دانشگاهم هم جای دیگه ست... از چند ماه قبل هم استادم مرتب واسم ایمیل میفرستاد ..منم شیطنت کردم گفتم ازش خوشم اومده..البته بعد از چند ماه چت کردن واسه بار دوم 1 ماه قبل دیدمش .. ازش خوشم نیومد.. ولی چت کردن معمولی رو باهاش دوست داشتم.. الان اون خیلی ابراز علاقه میکنه ولی من جدی نیستم..از طرفی هم نمیتونم در روز ازش بی خبر باشم..کلی اوضام ریخته بهم

[شب شکن]

اگر هر دو کار رو خطا فرض کنیم به نظر شما ارتباط با یک خانم قبل از ازدواج نادرست تره یا علاقه به استاد و قدم در راه خیانت در حال متاهل بودن و تعهد داشتن؟؟ راستش دلایل شما برای دلسردی در زندگی اصلاً محکم و منطقی به نظر نمی رسه و چیزیه در حد بهونه. به نظر می رسه شوهرتون دلتون رو زده. اگر هم از اول دوستش نداشتید و به خاطر شرایطتون ازدواج رو پذیرفتید مقصر شما هستید نه ایشون. به نظر من دو راه دارید. از اول بنشینید و مشکلاتتون رو مثل دو فرد بالغ با هم در میون بذارید و دنبال راه حل باشیدو از هم فرار یا مخفی کاری نکنید. راه دوم اینه که اگر می بینید به هیچ وجه علاقه ای به ادامه ی این زندگی ندارید جدا بشید نه اینکه روابط مخفیانه داشته باشید. دوست عزیز من هم خارج از ایرانم. اون استاد هم شما رو برای عشق و علاقه نمی خواد. یه هوسه که می خواد با بودن با شما فرو بنشاندش. همین. زنهای اروپایی از دست مرداشون می نالند. شما زیاد به عشق و علاقه ی اینا دل خوش نکنید. خیلی راحت تر از اونی که فکرش رو بکنید ولتون می کنند.

[پیدا]

من مشاور نیستم. پس پشت حرفهای شما یا شخصیت شما را از نوشته هاتون نمی تونم بشناسم. گستره ی مشکل شما یا ریشه اش را در حرفهاتون نمی تونم پیدا کنم. من فقط ظاهر سوال شما را می بینم و یک دو دو تا چهار تای منطفی که در مشاوره شاید چندان درست نباشه.

اما دو دو تا چهار تای من:
همسر شما قبل از ازدواج با شما با کسی ارتباط داشته.
شما در زمان تعهد و ازدواچ با همسرتون به کس دیگه ای دلبستگی عاطفی دارید ابراز علاقه کردید و دایم در تماسید.

کدام ایرادش بیشتره؟

از همسرت سرد شدی چون قبل از شما با کسی بوده
به استادت علاقمند شدی که دو بچه داره که از اینترنت دانلود نکرده و حتما با کسی بوده که بچه دار شده و شاید هنوز هم هست ( جدا شدند؟ )

به همان بهانه که از همسرت دلسرد شدی، باید از استادت دو برابر دلسرد باشی که ...

به نظرم در یک شرایطی مجبور شدی با همسرت ازدواج کنی و حالا که اون شرایط رفع شده نیازی بهش نمی بینی. یه جور استفاده از آدمها ... ببخشیدا

می دونم الان سرگردون و عاشق و افسرده اید. نوشته های من هم ناراحتتون می کنه. ولی دلم برای همسرتون سوخت. ( در حدی که شما نوشتید. مطمئنا چیزهایی هست که من نمی دونم و ... )

من اول نوشتم بعد متن شب شکن را خوندم. لایک

[سارا@]

سلام خانومی
انسان ها در زندگی به یک حامی و پشت و پناه محکم احتیاج دارن بخصوص شما که در غربت هستید و چه پشت گرمی بهتر از شوهرتون که پدر دختر دلبندتون هست؟
شما بخاطر دلسردی پناه بردی به یک مرد اجنبی و اون مرد هم فقط جسم شما براش مهمه نه روح و روان شما و مطمئن باشید اگه خدای نکرده به خاطر این مرد زندگیتون متلاشی بشه نه تنها جای بهتری پیدا نمیکنید بلکه ضربه روحی روانی بیشتری میخوری و در نهایت خودت رو تنها می بینی
گذشته هر کس به خودش مربوطه ، وقتی شوهرتون از شما جواب رد شنیده مجرد بوده و به کسی تعهدی نداشته پس روی این مسئله حساس نباشید بخصوص اینکه بعد از ازدواج تون ایشان رو فرد متعهدی تشخیص دادید
زندگی تون رو حفظ کنید محبت و توجه خودتون رو به شوهرتون بیشتر کنید به احتمال زیاد ایشان وقتی صمیمیت شما و محیط گرم خونه رو ببین کمتر پناه می برن به کار و اینترنت
خودتون و خونه رو تمیز و آراسته نگه دارین (اینکه هم به خودتون برسید و هم به خونه باعث میشه از افسردگی داشتن جلوگیری بشه) با عشق و علاقه به چشمهای شوهرتون نگاه کنید و صحبت کنید و رفتارهای جذاب دیگه که خودتون بهتر میشناسید بکار ببرید، اینجوری باعث میشه ناخوداگاه هم خودتون علاقه تون بیشتر بشه و هم شوهرتون و در خلال این رفتارها بهش بگو حفظ خانواده و در کل شوهر و دخترتون برات از همه چی مهمتره و دوست داری وقتهای بیشتری رو با هم بگذرونید

[پدربزرگ]

سلام دوستان..من صبورم .. 33 سالمه و 9 ساله که ازدواج کردم..و یک دختر 7 ساله دارم.. من الان دانشجوی مقطع دکترا هستم در اروپا و همراه همسر و فرزندم.. من و همسرم همکار بودیم که ازدواج کردیم..یکسال طول کشید که من جواب مثبت بدم.. توی این یکسال هم رابطه دوستی نداشتیم ... من ابتدا جواب منفی دادم ..و با هم صحبت نمیکردیم تا اینکه دوباره مطرح شد و قبول کردم..بدون عشق... ولی چون در شرایط بدی بودم (پدر و مادرم فوت کرده بودند) و 1 برادر کوچکتر داشتم که زندگی رو بهم تنگ کرده بود و همین شرایط مجبور به ازدواجم کرد... خلاصه اوایل ازدواج بود که فهمیدم همون یکسالی که همسرم میگفت منتظر جوای مثبت من بوده با منشی ش رابطه .. داشته .. خیلی ناراحت شدم و میخواستم جدا بشم..ولی اون میگفت که اینا مال قبل ازدواج بوده... وتوی این مدت بعدش خیلی مرد متینی بوده و خطای این مدلی نداشته... ولی از همون موقع از چشمم افتاده ..نمیتونم بهش محبت کنم...
از طرفی هم چند وقتیه که استادم بهم ابراز علاقه میکنه ایرانی نیست و 2 تا بچه داره ... کلی ذهنمو درگیر کرده و یک جورایی بهش علاقه مند شدم... نمیدونم چه کنم !!
این روزها همش تو خونه دعوا داریم ..به خاطر همه چی ..درس خوندن دخترم و بی توجه ایش تو خونه ... همش به کار فکر میکنه ..وقتی هم میاد خونه ..پای اینترنته..خسته م خسته چه کنم ؟؟؟

سلام دوست عزیز

حرف شما منطقی نیست . بعداز 9 سال این فکر یعنی در ذهن شما بوده !!

و اولین سال ازدواجتون متوجه شدید که با منشی شون رابطه داره و پشیمان شدید

مخواستی جدا بشی چرا نشدی . بخاطره متین بودنش.پس یعنی الان متن نیست از چشمتون افتاده.

اما بعداز 9سال که یه فرزند 7 ساله دارید عاشق استاد دانشگاه تون شدی .

مشکل در خودتون هست نه در رفتار شوهرتون . از وقتی به کس دیگه علاقه مند شدی

به همسرتون بی میل شدی و با کوچک ترین حرف پرخاشگری به وجود میارید .

همسرتون هم متوجه شدن که شما بهشون بی میل هستی رفتارتون تغییر کرده اما دلیلش

رو نمیدونند برای همین چند وقتی هست که مشاجره دارید .

شما یک زن . و دارای یک فرزند هستی . کار شما خیانته هرچند در اروپا زندگی کنی باز هم کار شما خیانته.

مشکل اصلی خود شما هستید نه همسرتون و اینکه در دوران مجردی با کسی رابطه داشته

همه اینها بهانه است که شما خودتان را توجیح کنید و به سمت خیانت برید.

یعنی شما در دوران مجردی هیچ خطای نکردید . یعنی هیچ گناهی نکردید ازمحالاته .

همه ما به نوعی خطار کردیم. گناه کردیم. که فقط خدا از آن با خبر است .

اما لان دارید بزرگترین نا بخشوده ترین گناه رو در حق همسرتون و فرزندتون میکنید .

حتی به خیانت فکر کردن هم گناهه چه برسه بخوان انجامش بدن.

[مهرو]

به نظر من حق با دوستانه .شما دچار يكنواختي در زندگي زناشويي شدي و بايد سعي كني ريشه هاي دلسردي رو در زندگينت كشف كني نه اينكه وارد يه رابطه موازي بي سرانجام بشي كه نتيجه اش به مراتب خيلي خيلي بدتر از دلسردي الان شماست.

[saboorjoon]

از همه دوستان سپاسگزارم... درسته شاید من نتونستم با چند سطر همه مشکلات رو بنویسم .. من قصد خیانت ندارم ولی این زندگی ای که هیچ چیزش دلمو خوش نمیکنه رو هم نمیتونم تحمل کنم..از طرفی هم شوهرم اصلا حاضر به جدایی نیست..همه فامیل من بهش احترام میزارند و همیشه ازش همه جا تعریف میکنند چون ظاهر مقبولی داره و رفتار اجتماعی خوب ... خودمم توی فامیل همسرم خیلی مورد احترامم و در نظر همه زندگی ما زبانزده اما کسی از داخل خبر نداره ... هیچوقت همسرم مثل یه دوست واسم نبوده.. هیچوقت نمیتونم باهاش اجساس نزدیکی کنم و درد دل کنم...
. استادم رو هم نمی بینم .. زمانهایی هم که میرم دانشگاه شاید 10 دقیقه بتونم در مورد تحقیقم باهاش صحبت کنم.چون خیلی گرفتاره و به شدت میخواد که در جمع به من توجه ای نشون نده.... ولی ارتباط (چت) باهاش واسم سرگرمی شده ... اون همسر داره و 2 فرزند... اونم نمیخواد با من رابطه بیشتری داشته باشه ..نه من میخوام... واسه اونم شاید به نوعی سرگرمی باشه....
در مورد خودم هم من همیشه سعی میکنم به ظاهرم تو خونه برسم ... و از لحاظ ظاهری هم ظاهر خوبی دارم ..اینو شوهرم خوب میدونه و گاهی اوقات هم در مورد پوششم بیرون شاکی میشه..

[پدربزرگ]

دوست عزیزم . همه چیز اول از چت شروع میشه .

مواظب خودتون باشید . حیفه زندگی 9 ساله رو با نگاه های دیگری خراب کنید .

زنی که به راحتی با چند چت و نگاه از همسرش جدا بشه .هیچ مردی بهش اعتماد نخواهد

کرد چون همیشه با خودش میگه این که به همین راحتی با چندتا ایمیل و یا نگاه من ازشوهرش جدا شد

پس همین کار رو با من روزی انجام دهد و با نگاه های دیگری مرا هم ترک کند.

من مرد هستم و این رو 100 قبول دارم. زنی که به راحتی گول بخورد . به راحتی از دستم خواهد رفت .