+دختري كه بهش علاقه دارم از من 8 سال كوچيك تره

سلام
منم یه همچنین قضیه ای برام پیش اومده ترم آخر کارشناسی هستم متولد 65 هستم
کسی هم که دوسش دارم سال سوم راهنمائیه البته وقتی که بهش علاقه مند شدم نمی دونستم که سومه
فکر می کردم دبیرستانی باشه
با پورسجوهائی که کردم دیدم تک دختر و وضعیتشون از ما یکم بهتره
نسبت به سنش هیکل بزرگتره ولی هنوز نتونستم با هاش صحبت کنم
چند بارم زنگ زدم ولی نشد.
می خواستم بدونم باید چیکار کنم با مادرش در میون بزارم ، یا به مادرم بگم با مادرش صحبت کنه یا ...
چون می ترسم جواب نه بشنوم
در مورد تفاهمم فکر کنم 2 تا آدمی که رفتار و عقایدشون مثل هم باشه کار شاق و خارق العاده ای نمی کنند که با هم می تونن زندگی کنند
و 2 تا آدم عاقل اگه هم اختلاف نظر داشته باشند بخاطر عشقی که بین شون اگه باشه با هم کنار می آن.
من فکر می کنم شاید اونم علاقه داشته باشه به من شاید
ولی چون نتونستم با هاش تماس داشته باشم نمی دونم چیکار کنم
خلاصه ترم آخرمو هم پروژه دارم هم کارآموزی هم این قضیه که از درس و کار و زندگی منو انداخت
من نمی دونم چی کار کنم و کدوم کار درسته
الانم قصد ازدواج ندارم یعنی تا 27 28 سالگی براش صبر می کنم
کاش این اختلاف سنی نبود و ...
این همه دوری نبود
کاش یکی پیدا بشه بهم بگه چیکار کنم
با چه تیری اونی که دوسش دارم شکار کنم!!
help می خواهم که F1 می زنم
منتظرم؟

زوده جانم،هنوز زوده.زندگی وجوه سختی هم دارد که با رویا اصلاً رابطه ای ندارند و باید نخست شرایطی را آماده کرد و مراحلی را گذراند.
اولاً که هنوز سن اندکی دارید و تا ده سال دیگر هم دیر نمی شود.
ثانیاً برنامه سربازیت چگونه است؟
ثالثاً شغل و کاری ندارید.
رابعاً خانه دارید یا که نه؟
اگر از نظر شهوت مشکل دارید ازدواج اصلاً تنها راه برطرف کردن آن نمی باشد.ازدواج **مسئولیت** دارد و در این روزگار وانفسا مردانی چون پدرت زیر آن مانده اند.پس:
خیلی مراقب باش و با چنین مقوله ای(ازدواج) احساسی برخورد نکن.

از نظر شهوت مشکلی ندارم چیزی که تا حالا بهش فکر نکردم همین قضیست
سربازی احتمالا دارم
گفته بودم برای 6 7 سال بعد می خوام ازدواج کنم نه الان
شغل برنامه نویسم و طراحی سایت ولی هنوز دانشجو ام ترم آخر .
خانه ندارم و فکر نکنم 70 80 درصد جوونهای متاهل تو ایران خانه داشته باشند از خودشون.

من فقط می ترسم از دستش بدم و بقول شما بعد از 10 سال دیگه نباشه!!!




"اگر قدرت بالا رفتن نداری لاقل مانند سیب باش که با پایین افتادنت اندیشه ای را بالا ببری"
دکتر شریعتی

به نظرم بهتره به با مادرت در ميون بزاري اون بيشتر از هر كسي مي تونه بهت كمك كنه چون هم شرايط تورو مي دونه هم مي تونه بهت كمك كنه

مگه مي شه 7- 8 سال صبر كني نه خيلي سخته اين فكر و از سرت بيرون كن خيلي سخته مطمئنا توي اين سالهاي طولاني به مشكل مي خوريد و از هم جدا مي شيد هميشه وقتي نامزدي خيلي طولاني شده مشكلات خيلي زيادي رو با خوش اورده ولي خوب سبك سنگين كن و عاقلانه فكر كن

اگه عاقلانه فکر نمی کردم این تاپیک رو نمی زدم از شما دوستان کمک نمی گرفتم
این عقل که منو تا حالا ساکن گذاشته
من چند روز اصلا نمی تونم کار کنم . بلا تکلیفی بد دردیه ندونستن که کدوم راه درسته بدردیه
اگه فقط با خودش در میون بزارم چی؟
به نظر شما این کار درست از همه نظر ؟
در ضمن من نمی خوام برم تو خط نامزدی و این جور فازا
فقط می خوام بدونند یکی هست که خاطر دخترشون رو می خواد
به نظر شما من خودم با پدرش صحبت کنم چطور؟
به نظر شما این کار درست؟
اگه شما بودید چه جوابی بمن می دادید
من چطوری می تونم از مشاور خانواده کمک بگیرم در این چنین شرایطی؟

اگه این کار درست نشه منم تا 6 7 سال بعد قصد ازدواج ندارم
یعنی با این مشکلاتی که سره راه جونا هست نمیشه
و هم هنوز به اون چیزائی که می خوام نرسیدم

سلام
من مطالب شما و سایر دوستان رو خوندم.
یه چیز به نظرم عجیب اومد
اینکه چه چیز یک دختر سوم راهنمایی شما رو علاقه مند کرده؟ یه علاقه واقعی در اثر شناخت به دست میاد و اگر شما تا حالا با ایشون ارتباطی نداشتید و در عین حال بهش علاقه مندید کمی جای فکر داره.خیلی ها بودند که مدتها عشق یه نفر رو توی دلشون نگه داشتند و بعد از طی کردن یه دوران عاشقی و غم و هجران و...وقتی با طرفشون همکلام شدند و برای ساعاتی احساس رو گذاشتند کنار و عاقلانه فکر کردند،دیدن ای بابا...چی فکر می کردیم،چی از آب دراومد!من موردهای اینجوری اطرافم زیاد دیدم.
به نظر من هنوز خیلی برای اون دختر خانم زوده ،که این قضیه را باهاش در میون بذارید.
اگه خوب فکراتون رو کردید و از انتخابتون مطمئنید از مادرتون یا یه بزرگتر کمک بگیرید که با خانوادش صحبت کنند ،ببینند رسم خانوادشون چه جوریه؟از اونها هستند که بعد از دیپلم دخترشون رو شوهر می دن یا نه،عجله ای ندارند.
اینجوری شاید تکلیف شما روشن بشه که باید دقیقا چه زمانی اقدام کنید.
یه چیزی،شما نمی خواید نامزد بشید،خب به نظر شما خانوادش رو چه حسابی باید با شما برخورد کنند؟ یه خواستگار یا کسی که می خواد تا 7 ،8 سال آینده که اوضاعش رو به راه بشه بیاد خواستگاری؟
این دو تا خیلی با هم فرق می کنند.هیچ خانواده ای راضی نمیشه که بدون هیچ تعهدی از جانب پسر ،دخترش رو فرضا نامزد اون بدونه!نمیشه...مخصوصا در این دوره زمونه!که ببخشیدا،همه همدیگه رو سر کار میذارند!
نمیشه که همه چیز رو با هم داشت،هم خیالتون راحت باشه که دختر مورد نظرتون رو خواهید داشت ،هم تعهد و مسئولیتی نداشته باشید.

من نگفتم نمی خوام تعهدی نداشته باشم
من اگه بدونم راضی میشن با شرایط من تازه کارم شروع میشه
یعنی 7 سال فقط وقت دارم به اون چیزائی که یک زندگی لازم دارم دست پیدا کنم و انشاا... بدست می آرم
فکرکنم منظورم این باشه که " کسی که می خواد تا 7 ،8 سال آینده که اوضاعش رو به راه بشه بیادخواستگاری"
زندگی سخت است جانا بهر جنگ آماده شو

"هم تعهد و مسئولیتی نداشته باشید" منظور از تعهد و مسولیت در اینجا چی هستش؟؟

در ضمن از همه دوستانی که راهنمائی میکنند ممنونم

به نظر من نگاه شما به زندگی خیلی بچه گانه است وه ...........تا 6-7 سال دیگه که مرده کی زنده . کدوم خانواده ایی حاضر میشن دخترشون رو این همه مدت بلاتکلیف بذارن آیا این ازدواج بشه ایا نشه تو باشی خواهرت رو اینجوری شوهر میدی ؟ داری اشتباه میکنی اومدیم توی این چند سال تو نظرت عوض شد و پی بردی اون دختر اونی نیست که تو میخوای اون وقت چی ؟تکلیف اون دختره و خوانوادش چی میشه ؟ تو اگه واقعاٌ اون دختره رو میخوای باید با مادرت صحبت کنی و تمام مسائل رو بهش بگی . و من فکر میکنم که خوانواده دختر اگه هم به فرض اینکه راضی بشن نه با نامزدی شماها بلکه با عقد شما موافقت میکنند . چون زمونه خراب شده هیچ کس به هیچ کس وفا نمیکنه . خوب به فرض مثال هم اگه عقد کردین خوب چه اشکالی داره تو بعد از اون مدتی که گفتی به آرزوهات میرسی اون دختر هم به درسش میرسه تا انشاءالله بعداز گذشت اون چند سال زندگی واقعیتان را شروع کنید . موفق باشی

زندگی که خیلی سخته اونم تو دوره زمونه ای که 1 کیلو گوجه فرنگی = 1 کیلو مرغ
درست هیچ خانواده ای این کار احمقانه رو نمی کنه مگه دخترشون رو از سر راه آوردن.


تا اونجائی که من دستگیرم شد بعد از اینکه تصمیم قطعی مو گرفتم با مادرم مطرحش کنم بهتره .
اول می رم نسبت به هشون بیشتر تحقیق می کنم
به هر حال ازتون ممنونم