دادگاه ذهنی بین من و پدرم

پدرم رو در جایگاه متهم میذارم.
خودم میشم شاکی و قاضی و وکیل و مدعی العموم و ...

لذت میبرم از اینکه بتونم پدرم رو متهم کنم. (ولی هیچ وقت نتونستم)
لذت میبرم از اینکه وسط حرفای پدرم، قاضی بهش میگه در این مورد حق اعتراض نداری و پدرم مجبور میشه سکوت کنه.
لذت میبرم از اینکه پدرم رو در اون جایگاه میبینم.
لذت میبرم از اینکه بعضی جاها مجبوره ساکت باشه و به حرفای من گوش کنه.
لذت میبرم از اینکه نمیتونه بدون اجازه حرفم رو قطع کنه.
لذت میبرم از اینکه اجازه نداره بهم توهین کنه.
لذت میبرم از اینکه حرفایی که هیچ وقت نباید به زبون بیارم رو، اونجا به پشتوانه اینکه دادگاهه میتونم بگم.

اما وقتی توی نقش وکیلم، با منطق پدرم باید جوابشو بدم.
این منطق توی همه مکالمات ذهنی و فکری خودم تسری پیدا کرده.
همون چیزی که من باهاش مشکل دارم (منطق پدرم)، حالا داره جزیی از فکر خودم میشه!


بعضی وقتا دلم میخواد بدون گرفتن نتیجه از اون دادگاه بیام بیرون. ولی نمیشه.

بگید چیکار کنم که از ذهنم بیرونش کنم.
هر چند، لذتایی که برام داره باعث میشه دوباره برم سمتش!

نازنین جان من فکر میکنم که دلت میخواد یک روز برسه که پدرت محکوم شه که مقصر بوده .درسته ؟ به خاطر اینه که فکر میکنی هیچ وقت نمیتونی محکومش کنی مگر قانونی .
ولی این چه دردی رو دوا میکنه عزیزم ؟ چیزی از مشکلاتت کم میکنه ؟ نه ...ولی مرور زمان خیلی چیزها رو به تو یا پدرت ثابت میکنه .حتی اگر که به زبون نیارید .

همه ما شاید وقتی خیلی احساس عجز در برابر حرف های یک نفر کنیم ، دلمون میخواد واقعا یم دادگاهی باشه که طرف مقابلمون رو محکوم کنه تا دلمون خنک شه .

ولی خیلی خوشم میاد که تمام چیزایی که توی ذهنت میگذره رو میای می نویسی .من هم شاید خیلی موضوعات این جوری توی ذهنم بوده ولی فکر نکردم که انقدر راحت بشه نوشتش .

- - - Updated - - -

دختر مهربون من فکر میکنم که دلت میخواد یک روز برسه که پدرت محکوم شه که مقصر بوده .درسته ؟ به خاطر اینه که فکر میکنی هیچ وقت نمیتونی محکومش کنی مگر قانونی .
ولی این چه دردی رو دوا میکنه عزیزم ؟ چیزی از مشکلاتت کم میکنه ؟ نه ...ولی مرور زمان خیلی چیزها رو به تو یا پدرت ثابت میکنه .حتی اگر که به زبون نیارید .

همه ما شاید وقتی خیلی احساس عجز در برابر حرف های یک نفر کنیم ، دلمون میخواد واقعا یم دادگاهی باشه که طرف مقابلمون رو محکوم کنه تا دلمون خنک شه .

ولی خیلی خوشم میاد که تمام چیزایی که توی ذهنت میگذره رو میای می نویسی .من هم شاید خیلی موضوعات این جوری توی ذهنم بوده ولی فکر نکردم که انقدر راحت بشه نوشتش .

خب نگفتید چیکارش کنم این دادگاه رو؟!

مرور زمان یعنی اینکه بذارم همینجوری که هست همه چیز بگذره؟

سلام دوست عزیز برگزاری همچین دادگاه هایی در ذهنتون جز اینکه کینه و نفرت رو زیاد کنه و آخر سر هم باعث افسردگی بشه هیچ فایده ای نداره تازه رابطت با پدرت ناخودآگاه بدتر میشه و اینی را هم که داری از دست میدی، من از شما بدتر بودم حتی یه بار اعتصاب غذا کردم! یادش می افتم خندم میگیره و به خودم صدتا فحش میدم که چرا وقتم رو الکی تلف کردم
کنفسیوس میگه به جای لعنت فرستادن به تاریکی مشعلی در آن روشن کن، به جای اینکه به نکات منفی زندگیت توجه کنی سعی کن استعدادهات رو پرورش بدی، سعی کن دنبال راه حل های خلاقی بگردی که مشکلات امروزت رو حل کنه واقعا داوینچی زیبا میگه که اول هرکاری به آخرش نگاه کن
موفق باشید

- - - Updated - - -

سلام دوست عزیز برگزاری همچین دادگاه هایی در ذهنتون جز اینکه کینه و نفرت رو زیاد کنه و آخر سر هم باعث افسردگی بشه هیچ فایده ای نداره تازه رابطت با پدرت ناخودآگاه بدتر میشه و اینی را هم که داری از دست میدی، من از شما بدتر بودم حتی یه بار اعتصاب غذا کردم! یادش می افتم خندم میگیره و به خودم صدتا فحش میدم که چرا وقتم رو الکی تلف کردم
کنفسیوس میگه به جای لعنت فرستادن به تاریکی مشعلی در آن روشن کن، به جای اینکه به نکات منفی زندگیت توجه کنی سعی کن استعدادهات رو پرورش بدی، سعی کن دنبال راه حل های خلاقی بگردی که مشکلات امروزت رو حل کنه واقعا داوینچی زیبا میگه که اول هرکاری به آخرش نگاه کن
موفق باشید

نقل قول:

---

سلام دوست عزیز برگزاری همچین دادگاه هایی در ذهنتون جز اینکه کینه و نفرت رو زیاد کنه و آخر سر هم باعث افسردگی بشه هیچ فایده ای نداره

---

سلام. ممنونم از اینکه نظر گذاشتی.
اما فکر میکنم برعکس، از شدت ناراحتیم کم میکنه.
یعنی در واقعیت حرفی نمیزنم و موکول میشه به ذهنیتم.

حالا اتهامات وارده به متهم چی هست؟

نقل قول:

---

حالا اتهامات وارده به متهم چی هست؟

---

یک سری اجزای ثابت داره و یک سری مسائل و مشکلات روز.

من فکر میکنم باید یه جوری با قاضی ساخت و پاخت کنی و بالاخره پدرت رو محکوم کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دختر مهربون

سلام. ممنونم از اینکه نظر گذاشتی.
اما فکر میکنم برعکس، از شدت ناراحتیم کم میکنه.
یعنی در واقعیت حرفی نمیزنم و موکول میشه به ذهنیتم.

---

اگه لذت آنی نداشت که انجام نمیدادیش، چرا بعضی ها معتاد می شن به خاطر اینکه استعمال مواد بهش یه حس خاص میده موقع مصرف (لذت آنی) ولی بنده خداها نمیدونند چه بدبختی هایی در انتظارشونه
انسانی موفق که لذت هایی پایدار و بزرگ تر رو فدای لذت های آنیش نکنه
درکل من تجربم رو به شما گفتم، امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرین
(( هیچ مشکلی نیست که به اندازه ی خودش یا بیشتر از خودش فایده درونش نباشه))
ناپلئون هیل

سلام دختر مهربون
این دادگاه ذهنی به نوعی خیال پردازی هستش
یعنی برای فرار از واقعیت ها و وقتی باید ناچار به تسلیم شیم دست به خیال پردازی می زنیم تو هم به نظرم داری این خیال پردازی رو می کنی که مسکن برات باشه
به نظرم فایده ای نمی تونه داشته باشه جز انرژی گرفتن ازت
خیلی انرژی بره تو ذهنت ی دادگاه برپا باشه که خودت تنهایی هم وکیل مدافع باشی هم قاضی هم متهم هم شاکی!!!

عزیزم به نظرم نباید به این ذهنیت ادامه بدی....باید ببینی تو واقعیت چیکار می تونی بکنی...
و اگر به این نتیجه رسیدی که در واقعیت راهی برات نمونده باید سعی کنی کنار بیای

سخت نیست.ی عمره داری با پدرت زندگی می کنی بدونه اینکه دادگاهیش کرده باشی.بازم می تونی دیگه
پدرت هم که قاتل جانی نیست که
ی مرد بر فرض خیلی بداخلاقه .