نظرات وبلاگ

با سلام
هدف بنده از این وبلاگ اصلا و ابدا این نیست که وارد مطالب نظری و کلی و صرفا فلسفی بشویم. همچنین انتظار نداشته باشید که به مسائل مذهبی و عقیدتی بپردازیم چرا که این همه در امکان وبلاگی چنین محدود نیست.

ما اینجا قصد داریم همانطور که روانشناسی به صورت علمی با محدودیتی که دارد رفتار را اصلاح می کند، بتوانیم با مطالبی فراروانشناسی به درمان ریشه ای تر مشکلات زندگی بپردازیم. و سعی می کنیم به تدریج با مثالهایی از خود تاپیک مراجعان زوایایی دیگر از حل مشکلات را بگشائیم.

غرض ما این نیست که مسائل را ذهنی، اعتقادی و فلسفی و گسترده کنیم (آنطور که به نظر می رسد)، همچنین نمی خواهیم خود را محدود به روشهای محدود تجربی و حسی روانشناسی کنیم.

بلکه می خواهیم آن بخش از دیدگاههای منطقی، فلسفی، اعتقادی و جهانشمولی که مورد غفلت قرار گرفته هست یا تحریف شده است ، را به صورت کاربردی در زندگی روزمره به کار بگیریم تا بتوانیم به جای حل تک تک مشکلات به روشهایی برای زدودن کلی اینگونه مشکلات برسیم.


البته در ادامه این وبلاگ حتما لینک ها ، سایت ها، مطالب و کتابهایی در راستای این هدف را معرفی خواهیم کرد و حتما اینگونه معرفی ها متفاوت از لینکی هست که شما معرفی کرده اید. ما اصرار بر کاربردی بودن ولی عمیق بودن مطالبی داریم که در اینجا تجمیع خواهیم کرد

[FONT=Tahoma, Calibri, Geneva, sans-serif]سلام و روز عالی به خیر[/FONT]
[FONT=Tahoma]سپاس بسیار به خاطر بحث هایی که در این قسمت به راه انداخته اید. تمام اینهایی که می نویسید دغدغه من و خیلی های دیگر هست و امیدوارم فرصت نوشتن بیشتر و بیشتر پیدا کنید.[/FONT]
[FONT=Tahoma]مایل بودم لینک زیر را که به نظر بسیار مفید و به نوعی گسترش دهنده بحث های شماست، بصورت یک پست در وبلاگ ارسال کنم که گویا چنین اجازه ای ندارم. [/FONT]

[FONT=Tahoma]http://mahsi.blogfa.com/post-159.aspx[/FONT]

[FONT=Tahoma]محور بحث های شما ارزشگذاری زندگی بر اساس وحی و ... است.[/FONT][B] اما برای من این راه بیشتر از آنکه آرامش بخش باشد، توفان بخش است[/B][FONT=Tahoma]!! چرا که مجبورم ( و در برهه ای این کار را کرده ام) به دنبال پاسخ برای هزاران هزار سوالی بگردم که کمتر کسی پاسخ بدیهی برایشان دارد. فرصت زندگی کم است. پس شاید تنها راه باقیمانده پی ریختن چارچوبی باشد با زیر بنای شک اما محکم!! اینکه از هر سو هر اتفاقی افتاد، فرو نریزد! (چطور می شود خوب زندگی کرد؟! چه دنیای پس از مرگی وجود داشته باشد چه نباشد[/FONT][FONT=Tahoma]) .... [/FONT]
[FONT=Tahoma]لینک بالا تا جایی که من خواندم چنین دیدگاه گسترده تری را دنبال می کند. نظر شما چیست؟[/FONT]

متن آخرعین حقیقته،حقیقت زندگی هممون.
بعضیامون هنوز مشغول بازی هستیم وشاید مرگ پایان این بازی باشه برامون،و بعضیامون قبل از اینکه اجل به این بازی پایان بده خودمون با واقعیت روبرو میشیم.حتی اگه بترسیم اگه مضطرب بشیم...
هرچند بازی زندگی راحت تر میگذره تا خود زندگی!ولی رسیدن به حقیقت هم کار هرکسی نیست!

بله حق با شماست
همیشه هر چیزی به لحاظ اهمیتش نیاز به آگاهی و دقت زیادی دارد.
گاهی چندین متر را می خواهیم راحت طی کنیم و سوار الاغی می شویم و افسارش را در دست می گیریم و در حالی که چرت می زنیم به مقصد می رسیم.

گاهی هم می خواهیم به مانند خلبانی هواپیمایی را به کشوری در آنطرف کره زمین هدایت کنیم.
مسلم اولی بسیار ساده و دومی بسیار سنجیده و مشکل هست. اما به همین اندازه هم اهمیتش متفاوت هست.

زندگی را گاهی چند سال در نظر می گیریم محدود به (پرانتز تولد - مرگ)، این زندگی چه سخت و چه راحت محدود هست.
لیکن اگر زندگی واقعا جاویدان باشد و پس از تولد بنا باشد تا بی نهایت زندگی کنیم. نیاز به حسابگری داریم.


واقعیت اینست چون ما هیچ وقت از بچگی یاد نگرفته ایم به زندگی بسان یک مسئله خطیر و دائمی نگاه کنیم و سرسری به بازی با آن مشغول بوده ایم ، وقتی متوجه می شویم که خیلی مهم هست و ما آمادگی نداریم، بدیهی هست می ترسیم و نگران می شویم.
اما وقتی شروع به یادگیری روش جدید زندگی می کنیم. تازه لذت پرواز را می آموزیم. و هر چه بالاتر می رویم ، آنچه که امروز برایمان بزرگ و مهم هست ، کوچکتر می شود.

راستش به نظرم با این نگاه، زندگی یه کم سخت میشه... همش مجبوره آدم زندگیشو مقایسه کنه با خط کش غیر قابل انعطافی که درجه بندیهاش خیلی روشن نیست و هیچ جوری هم قابل کالیبره دستی نیست!! ...
مدام باید به این فکر کنی این کار درسته؟! فلان کار بیخود نیست؟! در راستای هدفم دارم حرکت می کنم؟!... چطور دل می بندم وقتی باید از دست بدم؟! ...

این روزها فکر می کنم یاد مرگ و یاد جدایی های طاقت فرسا، شیرینی زندگی رو به کام آدم زهر می کنه ...